Eskişehir Anadolu Üniversitesi merkez yemekhanesi merdivenlerine kendisini asarak intihar eden üniversite öğrencisi Resul Alan, memleketi Şanlıurfa’nın Siverek ilçesinde toprağa verildi.
Şanlıurfa’dan okumak için Eskişehir’e gelen 21 yaşındaki Resul Alan, yaşamına son vermeden önce yazdığı notta intiharının ekonomik kriz ve banka borcundan kaynaklı olmadığını kaleme aldığı öğrenildi.
Notunda uzun zamandır iyi olmadığını, Türkiye'de gençlerin, çocukların intihar ettiğini ve hiçbir şeyin değişmediğini, haberinin bile yapılmadığı yönde not bırakan Alan, bıraktığı notta şu ifadelere yer verdi:
“Herkese merhaba. Ben Resul Alan. Umarım iyisinizdir. Çünkü ben uzun zamandır iyi değilim. Bu notu görünce endişelenmekte haklısınız. Evet bu bir intihar notudur. Aslında pek bir şey açıklayacak durumda değilim ama yanlış anlaşılmalara sebep olmamak için son bir şeyler söylemem gerekiyor size. Öncelikle üzerimdeki banka borçlarından pek kimsenin haberi yok ama zaten benim intiharımın onunla bir alakası yok.”
“BU GİT-GELDEN ARTIK BIKTIM”
“Sonuçta ben dün, bugün ya da bu ay içerisinde bu kararı almadım. Çok uzun yıllardır kafama dank edip duruyordu. Bir yandan bu git-gelden artık bıktım. Artık bir şeylerin yoluna girmeyeceğini anlayınca iyice berbat etmek istedim. O yüzden o parayı çöp ettim, borçları da ödemedim. Benden sonra aileme kalacak borç ama mahkeme yoluyla bundan kurtulabilirler. Bu o kadar önemli değil. Mesele aşk acısı ya da gelecek kaygısı falan da değil. Ailemin de suçlanmasını istemiyorum anne babam kötü insanlar değil. Yani öyle gerekiyordu.”
“Her şey baştan beri berbattı. Yaşamak ağır geldi. İnsanların ikiyüzlülüğüne katlanamıyorum. Ahlaksızların, bize ahlak dersi vermesini kaldıramıyorum. Kimseye tahammülüm kalmadı. Nefes alamıyorum uyumak yemek yemek işkence gibi geliyor. Artık hiçbir şeyi düşünecek durumda değilim. Herhangi bir beklentim de yok bu saatten sonra. Evet çok çabaladım kendimi vazgeçirmeye çalıştım. Ama olmadı ne yaparsam yapayım hep başa dönüyordum. Hiçbir şey artık beni hayatta tutamazdı.”
“YAŞADIĞIM SÜRECE HİÇBİR ŞEY DEĞİŞMEDİ”
“Bir yandan bugüne kadar yaşadığım için pişmanım. Yaşadığım sürece hiçbir şey değişmedi. Vazgeçtiğim zamanlar oldu ama şu an bakınca aslında hiç vazgeçmemişim, sadece kendimi kandırmışım. Bu süre içinde daha çok insanın hayatına girdim. bunun için de sizden özür dilemem gerekiyor. Yani ben de böyle olmasını istemiyordum. Belki bir şekilde yaşarım dedim hep ama ne yaptıysam kafamın içini değiştiremedim.”
“Her şeyi yarıda bıraktım hiçbir şeye odaklanamadım nereye gitsem hep içimde bir huzursuzluk vardı. Artık bir şey yapacak halim kalmadı. Hiçbir şey istemiyorum artık. Buraya kadardı ya da ben buraya kadar dayanabildim. Herkese çok yabancılaştım şu an kimseyle konuşacak halim de yok. Bir yandan akıl sağlığımı kaybettiğimi düşünüyorum. Bu yüzden sevdiklerime bir zarar vermemek için çekip gitmem gerekiyor belki de. Rahatsız olduğum bir konu var. Türkiye'de gençler çocuklar intihar ediyor her gün ve hiçbir şey değişmiyor. Haberi bile yapılmıyor artık. Herkes intihar eden kişiyi suçluyor, ardından küfür ediyor, iftiralar atıyor.”
“KEŞKE ÜLKE DAHA İYİ BİR DURUMDA OLSAYDI”
“Kimse istemez bunun olmasını yani keşke bu kadar pis bir toplumda yaşamasaydık. Keşke ülke daha iyi bir durumda olsaydı. Belki bu kadar genç çocuk intihar etmezdi. Neyse söyleyecek pek bir şey kalmadı. Fazla üzülmeyin, unutmaya çalışın sizden sadece bunu istiyorum. Sadece güzel bir anı olarak kalayım sizin için. Keşke şöyle paradigma böyle olsaydı demeyin yani. Ne olursa olsun beni bundan vazgeçiremeyecekti. Olmadı yapacak bir şey yok. Benim hikayem de böyle olsun. Siz de kendinize iyi bakın. Her şey gönlünüzce olsun. En güzel şekilde yaşamaya çalışın. Li xwe baş binerin. Bi xatire we.”